ಕವನ-41

ಇನಿಯ..!!

ಹೇಳಬೇಕೆನಿಸಿದೆ ಇನಿಯನೆ ಸವಿಯಾದ ಮಾತೊಂದ

ಕೇಳಲೊಂದು ಕ್ಷಣ ಕಿವಿಗೊಡುವೆಯಾ  ನೀನು

ಕಪ್ಪು ಬಿಳುಪಿನ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನೆರಳಿನಾಟ 

ಬಣ್ಣಗಳ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ನೋಟ

ಹೇಳಬೇಕೆನಿಸಿದೆ  ಗೆಳೆಯ ನನ್ನ ಮನಸಿನ ಮಾತೊಂದ

ಬಳಿಬರುವೆ ಬಳಿಗೆ ಸೆಳೆವೆ, ಪ್ರೀತಿಸಲು ನೀನು

ಸದ್ದು ಮಾಡದೆಯೇ ನನ್ನೆದೆಯ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ

ಸುಳಿದಾಡಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಾರಿದವನು ನೀನು

ಇನಿಯನೆ ಮಗುವಂತೆ ನಿನ್ನ . ಮುದ್ದಾಡ ಬೇಕೆನಿಸಿದೆ

ತುಸು ಮುನಿಸಿನ ಜಗಳವಾಡಿ ನಿನ್ನ ರೇಗಿಸಬೇಕಿನಿಸಿದೆ 

ನೀ ಕೋಪದಲ್ಲಿದಾಗ ಮುದ್ದಾಡಿ ರಮಿಸಬೇಕೆನಿಸಿದೆ 

ತುಸು ದೂರ ಸುಮ್ಮನೆ ನಿನ್ನೊಡನೆ ನೆಡೆಯಬೇಕೆನಿಸಿದೆ 

ನಿನ್ನೆದೆಗೆ ಒರಗಿ ನನ್ನೆದೆಯ ಬಡಿತವ ಕೇಳಬೇಕೆನಿಸಿದೆ 

ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಲಿ ಮಲಗಿ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕಾಣಬೇಕೆನಿಸಿದೆ

ನಿನ್ನ ತೊಳ ಬಂದಿಯಲ್ಲಿ ನಾ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಬಂದಿಯಾಗಬೇಕೆನಿಸಿದೆ 

ನಿನ್ನೊಡನೆ ಸಮಯವ ಕಳೆವಾಗ ಜಗವ ಮರೆಯಬೇಕೆನಿಸಿದೆ 

ನಿನ್ನ ನೋಟವನ್ನು ಕಂಡು ಬೆಳದಿಂಗಳೆ ನಾಚಿತು

ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಸನ್ನೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ನಾಚಿದೆ

ನಿನ್ನ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ನಾ ಇರುವೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ 

ನೀ ಕೊಟ್ಟ ಮಮತೆಗೆ , ಪ್ರೀತಿಗೆ ಕೊನೆ ಇಲ್ಲ 

ಯಾರಿಗೂ ಕಾಣದಂತೆ ಹೃದಯದಿ ನಿನ್ನ . ಬಚ್ಚಿಟ್ಟಿರುವೆ 

ಮನಸೆಂಬ ಮಂಟಪದಿ ಹೂಗಳ ನೆಟ್ಟ ಹೂಗಾರನು ನೀನು

ಕಗ್ಗತ್ತಲ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ದೀಪ ಹಚ್ಚಿ ಕತ್ತಲ ಕಳೆದು

ನನ್ನೊಡನೆ ಬಾಳನು ಬೆಳಗಿಸುವೆಯ ನೀನು ??