Tuesday 27 October 2015

ಕವನ-14




ನವಿಲು ನರ್ತನದಂತ ಆ ನಿನ್ನ ನಡಿಗೆ
ಕಾಡುವ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲಂತ ಆ ನಿನ್ನ ನೋಟ
ಅರಳಿದ ಹೂವಂತ ಆ ನಿನ್ನ ಮುಗುಳ್ನಗು 
ಕೋಗಿಲೆಯ ಗಾನದಂತ ಆ ನಿನ್ನ ನುಡಿಮುತ್ತು
ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಚಿಟ್ಟೆಯಂತ ಆ ನಿನ್ನ ನಲಿವು
ಬಿಡದೆ ಕಾಡಿರುವ ಆ ನಿನ್ನ ಕಾಡಿಗೆಯ ಕಣ್ಣು

ನೀನೆಂಬುದು ಸತ್ಯದ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ 
ನೀನೆಂಬುದು ಸುಳ್ಳಿನ ಸತ್ಯವಲ್ಲ 
ನೀನೆಂಬುದು ನನ್ನಲಿರುವ ನೋವು
ನೀನೆಂಬು ನನ್ನಲಿರುವ ನಲಿವು
ಒಂದು ಹನಿಯ ಕಣ್ಣೀರು ಜಾರಿದರೂ ನನ್ನಾಣೆ
ಕಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ಕೊನೆವರೆಗೂ ಕಾಯುವೆನು ತಾಯಾಣೆ

ಕಾಡದಿರು ಕೊಲ್ಲದಿರು
ಮುನಿಯದಿರು ಮರೆಯಾಗದಿರು
ಜೊತೆಯಲ್ಲಿರು ಜೀವವಾಗಿರು
ಬಯಸಿದೆಲ್ಲ ನೀಡುವೆನು 
ಈ ಬಡ ಜೀವವ ಒತ್ತೆಯನಿಟ್ಟು
ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಜೀವವಿರುವವರೆಗೂ
                        -ಮನು

No comments:

Post a Comment